به دو روش می توان سختی آب را از بین برد:

 1) استفاده از مواد شیمیایی

  استفاده از مواد شیمیایی برای جدا کردن یون های کلسیم و منیزیم موجود در آب  برای جدا کردن یون های کلسیم و منیزیم، از چند ماده شیمیایی مانند آهک، کربنات سدیم، کربنات باریم، فسفات سدیم و… استفاده می‌شود.

2) استفاده از روش رزینی

  جانشین کردن یون های کلسیم و منیزیم آب با سدیم، با استفاده از رزین های طبیعی تبادلگر یون (زئولیت)

با استفاده از روش شیمیایی به منظور سختی زدایی، یون های فلزی کلسیم، منیزیم، منگنز، آهن و… را می‌توان تا حدی از آب جدا کرد و آب را سبک نمود. اما در این روش نه تنها آنیون های مزاحم موجود در آب حذف نمی‌شوند، بلکه بر مقدار برخی از آنها افزوده می‌شود. این آنیون ها به ویژه کربنات، بی کربنات، سولفات و… گاهی دشواری های بیشتر از دشواری ناشی از سختی آب به وجود می‌آورند.

از این رو پژوهشگران از دیرباز برای جدا کردن این گونه یون ها، تلاش کرده اند و راه چاره را در استفاده از رزین ها یافته اند. این رزین ها که با نام عمومی‌زئولیت ها معروف اند، همگی ترکیب های طبیعی از نوع آلومینیو سیلیکات های آبدار کاتیون های حجیم قلیایی و جامد های بی رنگ، سفید، زرد یا قرمز هستند. تامسونیت، ناترولیت، شابازیت، هارموتوم، استیلیت، بربوستریت و پتیلولیت از جمله مهمترین رزین های شناخته شده هستند.

3) استفاده توام از هر دو روش بالا (رزینی و مواد شیمیایی)

۴) استفاده از نیروی مغناطیس

۵) استفاده از تکنیک جذب

در سال های اخیر، مطالعات و پژوهش های متعددی در استفاده از تکنیک جذب برای از بین بردن سختی آب با استفاده از مواد جاذب ارزان قیمت ارائه شده است. این جاذب ها به فراوانی یافت می‌شوند و هزینه آماده سازی آنها پایین است و همچنین بیشتر پایه سلولزی دارند که عمدتاً از مواد زائد حاصل از فعالیت های صنعتی و کشاورزی تهیه می‌شوند.از جمله این جاذب ها می‌توان به استفاده از پسماندهای کارخانه چای، پوشال نیشکر، خاکستر پوسته بادام، خاکستر پوسته شلتوک و جلبک دریایی اشاره کرد.

روش های دیگری نیز به منظور کاهش سختی استفاده می‌شود که به عنوان مثال جوشاندن آب جهت از بین بردن سختی موقت و غیره.